Związki heterocykliczne - cz.2

hydroksyprolina
 Spośród dwudziestu aminokwasów białkowych, budujących ciało człowieka, aż cztery – histydyna, prolina, hydroksyprolina i tryptofan są związkami heterocyklicznymi. Hydroksyprolina jest jednym z głównych aminokwasów białkowych w żelatynie. Zaburzenia pewnych procesów, katalizowanych przez witaminę C i prowadzących do przemiany proliny w ten aminokwas, prowadzą do szkorbutu. Tryptofan jest wykorzystywany przez organizmy jako substrat w produkcji niektórych hormonów, zwłaszcza roślinnych, które mają kluczowe znaczenie dla rozwoju tychże. Ważniejsze z nich to m.in. kwasy: indolilooctowy i indolilomasłowy oraz kwas fenylooctowy. Owoce bez pestek powstają właśnie przez potraktowanie zalążni niezapłodnionych jeszcze kwiatów niektórych drzew owocowych kwasem indolilo-3-octowym.
od lewej: kwas indolilooctowy, kwas indolilomasłowy, kwas fenylooctowy
histydyna
 Histydyna pełni kluczową rolę w wielu enzymach. W tych, w których występują kationy metali jest często elementem koordynującym – umożliwiają to atomy azotu w jej łańcuchu bocznym. Ten aminokwas występuje w roli liganda także w hemoglobinie, gdzie stanowi dodatkowe zabezpieczenie przed innymi dobrymi ligandami i niepożądanym utlenianiem (utleniona hemoglobina nie jest już w stanie wiązać tlenu).

W grzybach występuje kilka unikalnych heterocykli. Chyba najbardziej znane to toksyny i substancje psychoaktywne zawarte w muchomorze czerwonym - kilka prostych, podobnych do siebie związków o pięcioczłonowych pierścieniach – m.in. kwas ibotenowy, muskaryna, muscymol i muskazon.
od lewej: kwas ibotenowy, muscymol, muskazon, muskaryna
psylocybina

 Jednak chociaż muchomora czerwonego chyba najłatwiej znaleźć w lesie, jeszcze większą popularnością cieszy się psylocybina, występująca w ponad 200 gatunkach "magicznych grzybków". Zainteresowany przyczynami takiego stanu rzeczy przejrzałem kilka forów "grzybiarskich". Głównym problemem zdaje się być mała zawartość i skuteczność substancji psychoaktywnych w stosunku do masy muchomora. Jest on ponoć niesmaczny, wywołuje niepożądane sensacje po spożyciu i na dokładkę trzeba go długo suszyć. Co gorsza, jest trochę trujący.

 Innymi ciekawymi grzybami są pleśnie. Wytwarzają one toksyny cechujące się dość dużą mutagennością i rakotwórczością, wywołujące wady rozwojowe. Są one najczęściej policyklicznymi eterami. Warto wspomnieć o podobnym pod wzlędem budowy związku, brewotoksynie, występującej w algach wywołujących "czerwone przypływy".
po lewej: aflatoksyna α , jedna z toksyn pleśni; po lewej: brewotoksyna α

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

alkaloidy - otrzymywanie i analiza

Związki heterocykliczne - cz.1

Związki heterocykliczne - cz.4 - alkaloidy